مهر “جهان” چه میکند با تن دل فکار من
یاد وفای او کند، یک “فرجی” به کار من
باز کند به جان من غنچه عشق و خاطره
آنکه بیادم آورد مهر مراد “پیر” من
در سحر نسیم گل، عطر “جهان” میشنوم
رایحه بهار او مشک شود به جان من
باد مبارک این نسیم، بر همه ی وجود تو
ای بفدای مهر تو “جهان” من “جهان” من
عبد الرحمن وجودی بهار 1392